Uzimanje kliničkog uzorka

1. Uzimanje pravog materijala tj. onog u kome se kod date bolesti nalazi uzročnik ili odgovarajuća antitijela.

2. Uzimanje uzorka u pravo vrijeme tj. u onom stadijumu bolesti u kome se može naći uzročnik ili odgovarajuća antitijela.

3. Tehnički pravilno uzimanje materijala, tako da u materijalu ostanu prisutni živi uzročnici ili odgovarajuća antitijela, kao i da se materijal ne kontaminiše drugim patogenim, uslovno patogenim ili nepatogenim mikroorganizmima.

4. Materijal treba da potiče sa mjesta infekcije odakle se dobija vještačkim putem (brisom, punkcijom, isečkom) ili prirodnim putem (mokrenjem, defekacijom, iskaškljavanjem)

5. Posude u koje se uzima materijal, kao i sve ono čime se on uzima moraju biti sterilni i hemijski čisti (ne smiju sadržati ni traga antimkrobnih ljekova, dezificijenasa ili deterdženata)

6. U istu posudu se ne smiju stavljati dva različita materijala od istog bolesnika (npr. feces i urin)

7. Po pravilu bolesnički materijal se uzima prije antimikrobne terapije.

8. Ukoliko je terapija već započeta neophodno je na sprovodnom listu naznačiti koji je lijek bolesnik primao, kada i u kojoj količini.